Eens in de tien jaar vallen de kunstbiënnale van Venetië, het Skulptur Projekte in Münster & de Documenta in Kassel samen. Het idee dat het in 2027 pas weer zover is, maakt bescheiden, licht melancholisch, maar ook vooral nieuwsgierig naar wat er nu, anno 2017 te zien is. Noha was met 30 mede reizigers op pad naar Münster en Kassel. Een belevenis.

Waar de kritieken vooral lovend over Münster waren en kritisch ten aanzien van de Documenta hebben wij op beide locaties veel memorabele kunst gezien. Gedenkwaardig en bijzonder in Münster waren volgens iedereen het werk in een oude ijsbaan van Pierre Huyghe, in de LBS bank van Hito Steyerl en de Elephanten Bar van Barbara Wagner en Benjamin de Burca. In Kassel werden we ontvangen door Hendrik Folkerts en het perspectief van zijn rondleiding in de Neue Galerie bood een geweldig kader voor het bekijken van (een deel van de rest van) de Documenta. Indruk maakten onder andere het werk van een Thaise kunstenaar Arin Rungjang en Theo Eshetu’s, Atlas Fractured, in de Neue Neue Galerie.